علت نامرئی بیماری پارکینسون پدیدار شد

مین فود: خراسان رضوی ماده شیمیایی رایج و پرکاربردی ممکنست موجب افزایش سریع ترین رشد بیماری مغزی در جهان یعنی بیماری پارکینسون، شود.

به نقل از سایتک دیلی و بگفته موسسه ملی سرطان، در ۱۰۰ سال گذشته، تری کلرواتیلن (TCE) برای کافئین زدایی قهوه، چربی زدایی فلز و خشک شویی لباس ها استفاده شده است. تری کلرواتیلن موجب سرطان می شود، با سقط جنین و بیماریهای مادرزادی قلبی مرتبط می باشد و با افزایش ۵۰۰ درصدی خطر بیماری پارکینسون نیز ارتباط دارد.
تری کلرواتیلن در بعضی از محصولات خانگی، همچون دستمال های تمیزکننده، محصولات پاک کننده آئروسل، پاک کننده های ابزار، پاک کننده های رنگ، چسب های اسپری، پاک کننده های فرش و لکه برها وجود دارد.
یک گروه بین المللی از پژوهشگران همچون عصب شناسان دانشگاه روچستر آمریکا، دکتر ری دورسی، دکتر روث اشنایدر و دکتر کارل کیبورد ادعا کردند که تری کلرواتیلن ممکنست علت نامرئی پارکینسون باشد.
در این تحقیق، آنان جزییات استفاده گسترده از این ماده شیمیایی، شواهدی را که این ماده سمی را به پارکینسون مرتبط می کند، شرح می دهند و هفت نفر را معرفی می کنند، از یک بسکتبالیست سابق NBA گرفته تا کاپیتان نیروی دریایی و یک سناتور ایالات متحده که بعد از کار با مواد شیمیایی یا قرار گرفتن در معرض آن در محیط، به بیماری پارکینسون مبتلا شده اند.


آلاینده صنعتی متداول و گسترده
تری کلرواتیلن (TCE) یک حلال است که به شکل گسترده ای در برخی از کاربردهای صنعتی، مصرفی، نظامی و پزشکی، همچون برای حذف رنگ، تصحیح اشتباهات تایپ، تمیز کردن موتورها و بیهوش کردن بیماران استفاده می شده است. استفاده از آن در ایالات متحده در دهه ۱۹۷۰ به اوج خود رسید، زمانی که سالانه بیش از ۶۰۰ میلیون پوند از این ماده شیمیایی - یا دو پوند به ازای هر آمریکایی - تولید می شد. حدود ۱۰ میلیون آمریکایی با این ماده شیمیایی یا سایر حلال های صنعتی مشابه کار می کردند. در صورتیکه استفاده خانگی از آن زمان کم شده است، تری کلرواتیلن هنوز برای چربی زدایی فلزات و خشکشویی در ایالات متحده استفاده می شود.
تری کلرواتیلن مناطق بی شماری را در سراسر کشور آمریکا آلوده می کند. نیمی از سمی ترین سایت های سوپرفاند آژانس صیانت از محیط زیست حاوی تری کلرواتیلن هستند. ۱۵ سایت در دره سیلیکون کالیفرنیا هستند که در آن از مواد شیمیایی برای تمیز کردن وسایل الکترونیکی و تراشه های کامپیوتری استفاده می شده است. تری کلرواتیلن در پایگاه های نظامی مختلفی همچون کمپ لژون در کارولینای شمالی یافت می شود.
از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰، یک میلیون تفنگدار دریایی، خانواده های آنان و غیرنظامیانی که در این پایگاه کار می کردند یا ساکن بودند، در معرض آب شرب با سطوح تری کلرواتیلن و پرکلرواتیلن، یک همزاد شیمیایی نزدیک، که تا ۲۸۰ برابر بالاتر از آنچه سطح ایمن در نظر گرفته می شد، بودند.


تری کلرواتیلن و بیماری پارکینسون
ارتباط بین تری کلرواتیلن و پارکینسون برای نخستین بار در مطالعات موردی بیش از ۵۰ سال پیش مورد توجه قرار گرفت. در سالهای اخیر، تحقیقات روی موش ها و موش های صحرایی نشان داد که این ماده به آسانی وارد مغز و بافت بدن می شود و در دوزهای بالا به بخش های تولیدکننده انرژی سلول ها به نام میتوکندری لطمه می زند. در مطالعات حیوانی، تری کلرواتیلن موجب از میان رفتن انتخابی سلول های عصبی تولید کننده دوپامین می شود که نشانه بیماری پارکینسون در انسان است.
افرادی که بطور مستقیم با تری کلرواتیلن کار می کنند، در معرض خطر بالا رفته مبتلاشدن به پارکینسون هستند. با این وجود، پژوهشگران هشدار می دهند که میلیونها نفر دیگر ناخودآگاه بوسیله هوای بیرون، آب های زیرزمینی آلوده و آلودگی هوای داخل خانه با این ماده شیمیایی مواجه می شوند.
این ماده شیمیایی می تواند خاک و آب های زیرزمینی منتهی به رودخانه های زیرزمینی یا توده هایی از مواد آلاینده را که می توانند در فواصل طولانی گسترش یافته و در ضمن زمان جابجا شوند، آلوده کند. یکی از این توده های مواد آلاینده در رابطه با یک شرکت هوافضا در لانگ آیلند، نیویورک، بیش از چهار مایل طول و دو مایل عرض دارد و آب شرب هزاران نفر را آلوده کرده است. توده های دیگری در همه جا از شانگهای چین تا نیوپورت بیچ کالیفرنیا یافت می شوند.
فراتر از خطرات آن برای آب، تری کلرواتیلن فرار می تواند به آسانی تبخیر شده و وارد خانه ها، مدارس و محل کار افراد شود و اغلب ناشناخته بماند. امروزه، این نفوذ بخار شاید میلیونها نفر را که در نزدیکی محلهای خشکشویی، نظامی و صنعتی زندگی می کنند، مدرسه می روند و کار می کنند، در معرض هوای سمی داخلی قرار دهد. نفوذ بخار را نخستین بار در دهه ۱۹۸۰ گزارش کردند، زمانی که مشخص شد گاز رادون از خاک تبخیر می شود و وارد خانه ها می شود و خطر مبتلاشدن به سرطان ریه را بیشتر می کند. امروزه میلیونها خانه برای رادون آزمایش می شوند اما تعداد کمی از آنها برای تری کلرواتیلن سرطان زا آزمایش می شوند.


دهه هایی قبل از ظهور علائم
این تحقیق هفت نفر را نشان میدهد که تری کلرواتیلن ممکنست در بیماری پارکینسون آنان نقش داشته باشد. در صورتیکه شواهد در رابطه با قرار گرفتن در معرض تری کلرواتیلن با بیماری پارکینسون در این افراد غیرمستقیم است، داستان های آنان چالش های ایجاد پرونده مقابل مواد شیمیایی را برجسته می کند. در این موارد، اغلب از زمان مواجهه با تری کلرواتیلن و شروع علایم پارکینسون چندین دهه می گذرد.
مطالعات موردی شامل بسکتبالیست حرفه ای به نام برایان گرانت است که ۱۲ سال در NBA بازی کرد و در ۳۶ سالگی به پارکینسون تشخیص داده شد. گرانت شاید در سه سالگی در معرض تری کلرواتیلن قرار گرفته بود زمانی که پدرش تفنگدار مستقر در کمپ لژون بود. گرانت بنیادی برای الهام بخشیدن و پشتیبانی از افراد مبتلا به این بیماری به وجود آورده است.
امی لیندبرگ بطور مشابه در کمپ لژون در معرض آب شرب آلوده قرار گرفت و به عنوان یک کاپیتان نیروی دریایی جوان خدمت می کرد، ۳۰ سال بعد به بیماری پارکینسون مبتلا شد. این نمونه جزییات دیگری را نشان میدهد که مواجهه این افراد نتیجه زندگی در نزدیکی یک سایت آلوده یا کار با مواد شیمیایی بوده است، همچون سناتور ایالات متحده جانی ایساکسون، که بعد از تشخیص پارکینسون در سال ۲۰۱۵ از سمت خود کناره گیری کرد. پنجاه سال قبل، وی در گارد ملی هوایی جورجیا خدمت می کرد که از تری کلرواتیلن برای چربی زدایی هواپیماها استفاده می کرد.
مقابله با تهدید سلامت عمومی
پژوهشگران خاطرنشان می کنند که بیش از یک قرن است که تری کلرواتیلن کارگران را تهدید می کند، هوایی که ما تنفس می کنیم؛ بیرون و داخل و آبی را که می نوشیم، آلوده کرده است. استفاده جهانی درحال بالا رفتن است، نه کاهش.
پژوهشگران مجموعه ای از اقدامات را برای مقابله با تهدید سلامت عمومی ناشی از تری کلرواتیلن بیان می کنند. آنان خاطرنشان می کنند که محلهای آلوده را می توان با موفقیت اصلاح کرد و قرار گرفتن در معرض هوای داخلی را می توان با سیستم های تصفیه بخار مشابه آنچه برای رادون استفاده می شود کم کرد. با این وجود، ایالات متحده به تنهایی خانه هزاران سایت آلوده است و این روند پاکسازی و مهار باید تسریع شود.
آنان به تحقیقات بیشتر برای درک بهتر این که چگونه تری کلرواتیلن در پارکینسون و سایر بیماریها مشارکت دارد، اذعان دارند. سطوح تری کلرواتیلن در آب های زیرزمینی، آب شرب، خاک و هوای بیرون و داخل ساختمان نیاز به نظارت دقیق تری دارد و این اطلاعات باید با کسانی که در نزدیکی محلهای آلوده زندگی و کار می کنند به اشتراک گذاشته شود.
علاوه بر این، پژوهشگران خواهان پایان نهایی استفاده از این مواد شیمیایی در ایالات متحده هستند. پرکلرواتن امروزه به شکل گسترده در خشکشویی و تری کلرواتیلن در چربی زدایی بخار استفاده می شود. دو ایالت، مینه سوتا و نیویورک، تری کلرواتیلن را ممنوع کرده اند، اما دولت فدرال، با وجود یافته های آژانس صیانت از محیط زیست ایالات متحده بتازگی در سال ۲۰۲۲ در خصوص این که این مواد شیمیایی «خطر غیرمنطقی برای سلامت انسان» هستند، چنین نکرده است.
نتایج این تحقیق در مجله Parkinson’s Disease منتشر گردید.




منبع: minfood.ir