داروهایی که جهان را متحول کردند

مین فود: سنجش و بررسی تاثیر هر دارو بر تاریخ جهان دشوار است، اما تعدادی از داروها تغییرات شایان توجهی در زندگی بشر ایجاد کردند که اغلب به طریقی بوده که دور از انتظار بوده است.

به گزارش مین فود به نقل از ایسنا، این داروها مزایای باورنکردنی را دارند اما بطور معمول با عوارض و پیامدهایی همراه بوده اند که باید بطور انتقادی نیز به آنها نگاه نماییم.
به گزارش نشریه کانورسیشن، یادآوری این نکته نیز حائز اهیمت است که داروی اعجاب انگیز امروز ممکنست داروی مشکل ساز فردا باشد.
۱. داروی بیهوشی: در اواخر دهه ۱۷۰۰، "جوزف پریستلی" شیمیدان انگلیسی، گازی ساخت که او آنرا نیتروژن اکسید نامید. سال ۱۸۳۴ بود که "ژان-بتیست دوما" شیمیدان فرانسوی نوعی گاز جدید را کلروفرم نامید. در سال ۱۸۴۷ "جیمز یانگ سیمپسون" پزشک اسکاتلندی از آن برای مساعدت با زایمان استفاده نمود. خیلی زود، داروی بیهوشی به شکل گسترده در طول جراحی مورد استفاده قرار گرفت و میزان بهبودی بهتری را به همراه داشت. قبل از داروی بیهوشی، بیماران جراحی اغلب از شوک ناشی از درد جان خودرا از دست میدادند. اما هر دارویی که بتواند افراد را بیهوش کند می تواند موجب لطمه نیز شود. داروهای بیهوشی مدرن نیز به سبب خطرات ناشی از سرکوب سیستم عصبی هنوز خطرناک هستند.
۲. پنی سیلین: آنچه که در سال ۱۹۲۸ برای "الکساندر فلمینگ" پزشک اسکاتلندی اتفاق افتاد، یکی از داستان های کلاسیک از کشف تصادفی داروست. او که به تعطیلات رفته بود، تعدادی کشت از باکتری استرپتوکوک را روی میز لابراتوار خود گذاشت. وقتی برگشت، مشاهده کرد مقداری پنی سیلیوم رشد استرپتوکوک را متوقف کرده است.
"هاوارد فلوری" پاتولوژیست استرالیایی و تیمش «پنی سیلین» را تثبیت کردند و نخستین آزمایشات انسانی را انجام دادند. با سرمایه گذاری آمریکا، پنی سیلین بصورت انبوه تولید شد و مسیر جنگ جهانی دوم را تغییر داد. پنی سیلین و داروهایی از این خانواده که بعدها تولید شد با بیماریها و امراضی مقابله کردند که زمانی جان میلیونها نفر را گرفته بودند. با این وجود، استفاده گسترده از آنها منجر به ایجاد گونه های باکتریایی مقاوم به دارو شده است.
۳. نیتروگلیسیرین: نیتروگلیسیرین در سال ۱۸۴۷ کشف شد. این نخستین داروی مدرن برای درمان آنژین، درد قفسه سینه در رابطه با بیماری قلبی بود. "ویلیام مورل"، پزشک انگلیسی، نیتروگلیسیرین را روی خود و چند بیمار آنژینی خود آزمایش کرد. آنها تقریباً به سرعت تسکین یافتند. نیتروگلیسیرین این امکان را برای میلیونها فرد مبتلا به آنژین ایجاد کرد تا زندگی نسبتا طبیعی داشته باشند. همین طور مسیر را برای داروهایی مانند داروهای کاهش دهنده فشار خون، مسدودکننده گیرنده آدرنرژیک بتا (بتا بلاکر) و استاتین ها هموار کرد. این داروها موجب افزایش عمر و افزایش میانگین طول عمر در کشورهای غربی شده است.
۴. دیازپام: نخستین بنزودیازپین، نوعی کاهش دهنده فعالیت و عملکرد سیستم عصبی، در سال ۱۹۵۵ ساخته شد و با نام تجاری Librium به بازار ارائه شد. "لئو استرنباخ" و گروه تحقیقاتی وی در سال ۱۹۵۹ داروی بسیار قوی تری تولید کردند. این دیازپام بود که از سال ۱۹۶۳ با نام تجاری "والیوم" به بازار ارائه شد. از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۲، والیوم پرفروش ترین در زمینه داروسازی در ایالات متحده بود و راه را برای تولید داروهای ضد افسردگی مدرن هموار کرد.
۵. داروی ضد بارداری: در سال ۱۹۵۱، "مارگارت سنگر"، پرستار و حامی کنترل حاملگی و زادولد در ایالات متحده از "گریگوری پینکوس"، محقق این کشور خواست که یک داروی ضدبارداری هورمونی موثر تولید نماید. پینکوس دریافت که پروژسترون به توقف تخمک گذاری کمک می نماید و از آن برای تولید یک قرص آزمایشی استفاده نمود. آزمایش های بالینی روی زنان لطمه پذیر خصوصاً در پورتوریکو انجام شد و سرانجام در سال ۱۹۶۰ داروی جدید موسوم به Enovid با تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده توزیع شد. البته ۱۰ سال بعد و در سال ۱۹۷۰ بعد از تحقیقات مجدد، سطح هورمون این قرص بطور شایان توجهی کم شد.