چرا نسل Z به امنیت سایبری اهمیت نمی دهد؟

به گزارش مین فود، طبق شواهد موجود،  نسل Z که بیشترین ارتباط را با اینترنت دارد، کمترین نگرانی را در مورد حفاظت دیجیتال خود دارد.

باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی -   در زمانیکه زندگی روزمره به یک صفحه نمایش روشن تبدیل گشته است، امنیت سایبری نخستین خط دفاعی برای هویت و حریم خصوصی فرد است. در عین حال، طنز حیرت انگیز این است که به نظر می آید نسل Z که بیشترین ارتباط را با اینترنت دارد، کمترین نگرانی را در مورد حفاظت دیجیتال خود دارد. در صورتیکه این نسل در شبکه های اجتماعی زندگی می کند و با اطمینان در برنامه ها و پلت فرم ها گشت و گذار می کند، واقعیت عدم آگاهی از خطرات نشت داده ها، تهاجمات سایبری و اخاذی دیجیتال را نشان داده است.
گزارشی از مرکز تحقیقات پیو و IBM Security نشان داد که بیشتر جوانان بین ۱۸ تا ۲۵ سال از ابزار های امنیتی اولیه مانند رمز های عبور پیچیده یا احراز هویت دو عاملی استفاده نمی کنند و اعتقاد دارند که "هک شدن ها چیزی هستند که فقط برای دیگران اتفاق می افتد. "
در سال ۲۰۲۰، دپ، شفر و کولسون در یک نظرسنجی از ۶۸۸ دانشجو از دو دانشگاه آمریکایی، نگرش ها و رفتار های امنیت سایبری نسل Z (متولدین ۱۹۹۷-۲۰۱۲) و نسل هزاره (متولدین ۱۹۸۱-۱۹۹۶) را با هم مقایسه کردند.
در مقایسه با نسل Z، نسل هزاره رفتار های امنیت سایبری و امنیت اطلاعات خیلی بهتری از خود نشان دادند که به آنها کمک کرد اطلاعات شخصی خودرا بوسیله بررسی سیاستهای حفظ حریم خصوصی رسانه های اجتماعی، بروزرسانی نرم افزار آنتی ویروس، نظارت بر رفتارها/پاسخ های غیرمعمول کامپیوتر و اقدام در مورد هشدار های بدافزار، خصوصی نگه دارند.
آنها نتیجه گرفتند که تجربیات زندگی نسل هزاره به کاهش شکاف دیجیتال - شکاف بین نسل های مختلف در دسترسی و تمایل به استفاده از فناوری - کمک کرده است.
در صورتیکه آنها بینش های ارزشمندی در مورد رفتار های امنیت سایبری نسل دیجیتال ارایه دادند، نتایج آنها به علت سوگیری نمونه محدود بود (یعنی فقط به نسل دیجیتال محدود بودند). گزارش "اوه، درست رفتار کن! گزارش سالانه نگرش ها و رفتار های امنیت سایبری ۲۰۲۲" نگرش ها و رفتار های امنیت سایبری را در تمام گروههای سنی بررسی کرد. این مطالعه ۳۰۰۰ نفر از ایالات متحده، بریتانیا و کانادا، همچون نسل Z، نسل هزاره، نسل X، نسل بیبی بومر ها و نسل خاموش را مورد بررسی قرار داد.

نتایج جالب

در صورتیکه ۴۷٪ از نسل Z ایمن ماندن در فضای آنلاین را آسان تر می دانستند، اما نرخ قربانی شدن در جرایم سایبری را هم بالاتر از نسل های قدیمی تر گزارش کردند. نسل Z بالاترین نرخ فیشینگ و زورگویی سایبری و دومین نرخ بالای سرقت هویت و کلاهبرداری عاشقانه را گزارش کرد و نسل هزاره در صدر قرار گرفت.
این با فرضیه "منحنی U" بین سن و امنیت سایبری در تضاد است، که نشان داده است افراد میانسال (نسل بیبی بومر) در امنیت سایبری نسبت به افراد در هر دو انتهای طیف سنی ضعیف تر هستند.
بنابراین، شاید نباید نگران نسل های قدیمی تر باشیم. طبق نتایج، نسل جوان بیشتر احتمال دارد که به شکل ناشناس برای کسی پول ارسال نماید و به صورت شگفت آوری، نسل Z امنیت سایبری را در مقایسه با سایر کار ها در اولویت پایین تری قرار داد.

دلیل این مشکل

باآنکه نسل Z بعنوان متصل ترین نسل به فناوری درنظر گرفته می شود، اما طبق چندین مطالعه بین المللی، گویی کمترین تعهد را به قوانین امنیت سایبری دارد. گزارشی که توسط GWI در سپتامبر ۲۰۲۵ انتشار یافت، نشان داد که تنها حدود ۳۰٪ از این نسل مرتباً رمز های عبور خودرا تغییر می دهند، در صورتیکه این رقم برای نسل بیبی بومر ۴۲٪ است، در صورتیکه تنها ۴۳٪ دستگاه ها و نرم افزار های خودرا مرتباً بروزرسانی می کنند. این ارقام نشان دهنده چیزی است که کارشناسان آنرا «اعتماد به نفس بالاتر از حد» می نامند، برای اینکه خیلی از جوانان اعتقاد دارند که به قدر لازم در زمینه فناوری مهارت دارند تا از خطرات جلوگیری نمایند، بدون این که احتیاجی به رعایت قوانین امنیتی سنتی داشته باشند.
گزارش کسپرسکی نشان داده است که ماهیت زندگی دیجیتال نسل Z به افزایش لطمه پذیری امنیتی آنها کمک می نماید. بیشتر آنها از دستگاههای یکسانی برای کار، سرگرمی و مطالعه استفاده می نمایند، پدیده ای که بعنوان «چندکاره» شناخته می شود و قرار گرفتن آنها در معرض تهاجمات سایبری را بیشتر می کند. این گزارش همین طور بالاتر از ۱۹ میلیون تلاش هک را که این گروه را بین آوریل ۲۰۲۴ تا مارس ۲۰۲۵ هدف قرار داده بود، با استفاده از برنامه های سرگرمی، بازیها و نرم افزار های جعلی که بعنوان ایمن تبلیغ می شدند، رصد کرد.
از طرف دیگر، گزارش سالانه نگرش ها و رفتار های امنیت سایبری CybSafe در سالهای ۲۰۲۴-۲۰۲۵ نشان داده است که نسل Z بیشترین احتمال را دارد که احساس کند امنیت دیجیتال «پیچیده و گیج کننده» است. درصد کسانیکه حفظ امنیت آنلاین را «دشوار یا استرس زا» می دانند، در مقایسه با سال قبل ۱۲ درصد بالا رفته است. این مطالعه نشان داده است که این احساس موجب می شود خیلی از افراد مراحل امنیتی ساده مانند فعال کردن احراز هویت دو عاملی یا استفاده از رمز های عبور منحصر به فرد را نادیده بگیرند و ادعا کنند که این پروسه پیچیده یا زمان بر است.
داده ها همین طور تأیید می کنند که این نسل تمایل دارند رضایت فوری را بر پیشگیری طولانی مدت اولویت دهند. طبق GWI، تنها ۳۵ درصد از نسل Z از اتصال به شبکه های Wi-Fi عمومی ناامن اجتناب می کنند، در صورتیکه این رقم برای نسل های قدیمی تر ۴۸ درصد است. این نشان دهنده تمایل آشکار به سادگی و سرعت بجای درنظر گرفتن پیامد های امنیتی بالقوه است. کارشناسان این را به این واقعیت نسبت می دهند که خطرات دیجیتال به اندازه تهدیدات واقعی ملموس یا فوری به نظر نمی رسند، ازاین رو با درجه ای از بی تفاوتی با آنها برخورد می کنند.
بر اساس گزارش های کسپرسکی و SecureWorld، نسل Z با عنایت به ماهیت استفاده شان از فناوری های مدرن، از برنامه های شبکه های اجتماعی گرفته تا پلت فرم های پخش آنلاین و بازیهای آنلاین، به هدف اصلی تهاجمات سایبری هدفمند تبدیل گشته اند. مشخص شده است که مهاجمان بطور دقیق تر کمپین های خودرا برای سوءاستفاده از لطمه پذیری های الگو های استفاده این نسل، مانند وابستگی آنها به دستگاههای موبایل و استفاده از لینک های ناشناس، طراحی می کنند.
با عنایت به این یافته ها، پژوهشگران اعتقاد دارند که مشکل نه در فقدان آگاهی فناوری نسل Z، بلکه در شکاف بین دانش نظری و رفتار عملی آنها نهفته است. آنها از آگاهی دیجیتال برخوردار می باشند، اما فاقد حس خطر هستند. در صورتیکه آنها در جهانی زندگی می کنند که نیاز به هوشیاری مداوم دارد، به نظر می آید اعتماد کاذب آنها به توانایی هایشان رو به کاهش است.
منبع: الیوم السابع
به اجمال،
در سال ۲۰۲۰، دپ، شفر و کولسون در یک نظرسنجی از ۶۸۸ دانشجو از دو دانشگاه آمریکایی، نگرش ها و رفتار های امنیت سایبری نسل Z (متولدین ۱۹۹۷-۲۰۱۲) و نسل هزاره (متولدین ۱۹۸۱-۱۹۹۶) را با هم مقایسه کردند.
در مقایسه با نسل Z، نسل هزاره رفتار های امنیت سایبری و امنیت اطلاعات خیلی بهتری از خود نشان دادند که به آنها کمک کرد اطلاعات شخصی خودرا بوسیله بررسی سیاست های حفظ حریم خصوصی رسانه های اجتماعی، به روزرسانی نرم افزار آنتی ویروس، نظارت بر رفتارها/پاسخ های غیرمعمول کامپیوتر و اقدام در مورد اخطار های بدافزار، خصوصی نگه دارند.
آنها نتیجه گرفتند که تجربیات زندگی نسل هزاره به کاهش شکاف دیجیتال - شکاف بین نسل های مختلف در دسترسی و تمایل به استفاده از فناوری - کمک کرده است.
در صورتی که آنها بینش های ارزشمندی در مورد رفتار های امنیت سایبری نسل دیجیتال ارائه دادند، نتایج آنها به سبب سوگیری نمونه محدود بود (یعنی فقط به نسل دیجیتال محدود بودند). درصد کسانی که حفظ امنیت آنلاین را دشوار یا استرس زا می دانند، در مقایسه با سال قبل ۱۲ درصد بالا رفته است. آنها از آگاهی دیجیتال برخوردار می باشند، اما فاقد حس خطر هستند.

منبع: minfood.ir