علایم مسمومیت تنفسی چیست؟

به گزارش مین فود، خراسان رضوی مسمومیت تنفسی به این موارد بستگی دارد که کدام گاز یا ماده شیمیایی و چقدر عمیق و برای چه مدت استنشاق شده است. علایم امکان دارد شامل سوزش چشم یا بینی، سرفه، خون در خلط و تنگی نفس باشد. از اشعه ایکس قفسه سینه، توموگرافی کامپیوتری و تست های تنفسی برای تعیین میزان صدمه ریه استفاده و اکسیژن و داروهایی برای باز کردن راه های هوایی و کاهش التهاب تجویز می شود.

بسیاری از انواع گازها مانند کلر، فسژن، دی اکسید گوگرد، سولفید هیدروژن، دی اکسید نیتروژن و آمونیاک ممکنست بطور ناگهانی طی حوادث صنعتی آزاد شوند و ریه ها را به شدت تحریک کنند.

گازهایی مانند کلر و آمونیاک به آسانی حل می شوند و بلافاصله دهان، بینی و گلو را تحریک می کنند. قسمت های عمیق داخل ریه ها تنها زمانی تحت تأثیر قرار می گیرند که گاز عمیقا استنشاق شود. مواجهه معمول خانگی زمانی اتفاق می افتد که کسی آمونیاک خانگی را با پاک کننده های حاوی سفید کننده مخلوط می کند و گاز تحریک کننده کلرامین آزاد می شود.

برخی از گازها به عنوان مثال دی اکسید نیتروژن به آسانی حل نمی شود؛ بدین سبب این موارد علایم هشداردهنده اولیه قرار گرفتن در معرض آنها مانند تحریک بینی و چشم ها را ایجاد نمی کنند و احتمال استنشاق عمیق آنها در ریه ها بیشتر است. چنین گازهایی می توانند موجب التهاب راه های هوایی کوچک (برونشیولیت) یا تجمع مایع در ریه ها (ادم ریوی) شوند.

بیماری کارگران پرکننده سیلو ناشی از استنشاق دودهای حاوی دی اکسید نیتروژن است که از سیلو مرطوب مانند ذرت تازه یا غلات خارج می شود. ممکنست تا ۱۲ ساعت بعد از قرار گرفتن در معرض آن مایع در ریه ها ایجاد شود. این وضعیت ممکنست بطور موقت برطرف شود و ۱۰ تا ۱۴ روز بعد حتی بدون تماس بیشتر با گاز عود کند. عود بطور معمول راه های هوایی کوچک (برونشیول) را تحت تأثیر قرار می دهد.

استنشاق برخی گازها و مواد شیمیایی نیز ممکنست موجب واکنش آلرژیک شود که منجر به التهاب و در بعضی موارد، زخم در داخل و اطراف کیسه های هوایی (آلوئول ها) و برونشیول های ریه می شود. به این وضعیت پنومونیت ناشی از افزایش حساسیت می گویند.

گازهای رادیواکتیو که ممکنست در یک حادثه راکتور هسته ای آزاد شوند، ممکنست سال ها بعد از قرار گرفتن در معرض آن موجب سرطان ریه و سایر سرطان ها شوند.

سایر گازهای استنشاقی ممکنست موجب مسمومیت عمومی بدن (از جمله دشواری تنفس) شوند برای اینکه برای سلول های بدن، سمی است (مانند سیانید)؛ بدین سبب که جایگزین اکسیژن در خون می شوند. بدین سبب displace میزان اکسیژن برای رسیدن به بافت ها را محدود می کنند (مانند متان یا مونوکسید کربن).

در برخی افراد استنشاق مقادیر کمی گاز یا سایر مواد شیمیایی در یک دوره طولانی ممکنست منجر به برونشیت مزمن (التهاب مجاری هوایی) شود. همین طور استنشاق برخی مواد شیمیایی مانند ترکیبات آرسنیک و هیدروکربن ها می تواند موجب سرطان شود؛ برمبنای ماده استنشاق شده، سرطان ممکنست در ریه ها یا سایر نقاط بدن ایجاد شود.

علائم قرار گرفتن در معرض گاز و مواد شیمیایی

گازهای محلول مانند کلر، آمونیاک و اسید هیدروفلوئوریک موجب سوزش شدید چشم، بینی، گلو، نای و مجاری هوایی بزرگ در عرض چند دقیقه بعد از قرار گرفتن در معرض آنها می شوند. علاوه بر این، آنها اغلب موجب سرفه و خون در خلط (هموپتیزی) می شوند؛ گرفتگی و تنگی نفس نیز شایع است.

گازهای کمتر محلول مانند دی اکسید نیتروژن و ازن موجب تنگی نفس می شوند که ممکنست شدید باشد، بعد از سه تا چهار ساعت تاخیر و گاهی تا ۱۲ ساعت بعد از قرار گرفتن در معرض آنها رخ دهد. با گازهای محلول کمتر، لطمه طولانی مدت ریه رخ می دهد و موجب خس خس مزمن و تنگی نفس می شود.



تشخیص قرار گرفتن در معرض گاز و مواد شیمیایی

رادیوگرافی قفسه سینه می تواند نشان دهد که آیا ادم ریوی یا برونشیولیت به وجود آمده یا خیر. توموگرافی کامپیوتری بخصوص زمانی مفیدست که افراد علائمی داشته باشند اما اشعه ایکس قفسه سینه آنها طبیعی به نظر برسد. یک سنسور به انگشت فرد متصل می شود تا میزان اکسیژن خون را تعیین کند (پلاس اکسیمتری). همین طور آزمایش های عملکرد ریه همچون تعیین میزان هوای موجود در ریه ها و میزان تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن برای ارزیابی لطمه ریه به انجام می رسد.

پیش آگهی قرار گرفتن در معرض گاز و مواد شیمیایی

اکثر مردم بعد از قرار گرفتن تصادفی در معرض گازها بطور کامل بهبود می یابند. جدی ترین عوارض عفونت ریه یا لطمه شدید می باشد که موجب ایجاد زخم در راه های هوایی کوچک می شود (برونشیولیت انسدادی). تعدادی از مطالعات اختلال طولانی مدت عملکرد ریه را سال ها بعد از دوره های قرار گرفتن در معرض گازها نشان داده اند.

پیشگیری از قرار گرفتن در معرض گاز و مواد شیمیایی

بهترین راه برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، احتیاط شدید هنگام کار با گازها و مواد شیمیایی است. کسانی که از محصولات پاک کننده یا سایر مواد شیمیایی در خانه استفاده می نمایند، باید در مکان هایی با تهویه مناسب کار کنند. در صورت نشت تصادفی، ماسکهای گاز با منبع هوای مخصوص به خود باید در دسترس باشند. کشاورزان باید بدانند که قرار گرفتن تصادفی در معرض گازهای سمی در سیلوها خطرناک و حتی کشنده است. افراد نباید وارد محیطی شوند که ممکنست گازهای سمی برای نجات فرد در معرض خطر وجود داشته باشد؛ مگر این که وسایل حفاظتی داشته باشند که هوای تازه یا اکسیژن را از مخزن برای آنان تامین کند.

درمان قرار گرفتن در معرض گاز و مواد شیمیایی

اکسیژن پایه اصلی درمان کسانی است که در معرض گازها هستند. اگر لطمه ریه شدید باشد، ممکنست فرد به تهویه مکانیکی نیاز داشته باشد اما هر کسی که بعد از استنشاق گاز گرفتار مشکلات تنفسی می شود، بطور معمول یک شب در بیمارستان تحت نظر قرار می گیرد تا از بروز عوارض جدی اطمینان حاصل شود. داروهایی که راه های هوایی را باز می کنند (گشادکننده های برونش)، مایعات داخل وریدی و آنتی بیوتیک ها ممکنست مفید باشند. کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون اغلب برای کاهش التهاب در ریه ها تجویز می شوند.

چگونه افراد می توانند تشخیص دهند که در معرض یک ماده شیمیایی مضر قرار گرفته اند؟

بوی قوی شیمیایی یا ابر بخار قابل مشاهده می تواند به این معنا باشد که یک ماده شیمیایی در هوا وجود دارد. با اینحال بوی بد یا ابر بخار قابل مشاهده همیشه به مفهوم مضر بودن ماده شیمیایی نیست و تعدادی از مواد شیمیایی سمی هیچ بو یا ابر بخار ندارند.

علائم قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مضر چیست؟

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی اندک می تواند موجب آبریزش چشم و سوزش چشم، بینی، گلو، سینه و پوست شود. ممکنست موجب سردرد، تعریق، تاری دید، معده درد و اسهال شود. حتی علایم خفیف ناشی از یک ماده شیمیایی مضر موجب ایجاد احساس اضطراب در افراد می شود. بعد از قطع قرار گرفتن در معرض مواد مضر، علایم خفیف بطور معمول به سرعت از بین می روند. قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی به میزان زیاد ممکنست موجب عوارض جدی تری مانند دشواری تنفس، سرفه، خس خس سینه و احساس ضعف شود. بدترین اثرات مضرترین مواد شیمیایی افتادن ناگهانی، تشنج و احیانا حتی مرگ است.

چه مدت بعد از قرار گرفتن در معرض مواد مضر علایم ظاهر می شود؟

برخی از اثرات بلافاصله رخ می دهند در صورتیکه برخی دیگر ممکنست ساعت ها بطول بیانجامد تا ایجاد شوند.



اگر افراد در معرض این مواد قرار گرفتند چه باید بکنند؟

مهم است که در صورت مواجهه سریع عمل کنید؛ اگر یک ماده شیمیایی تنفس کرده اید، بلافاصله به مکانی با هوای تازه بروید.

اگر ماده شیمیایی مایع، لباس یا پوست را خیس کرد، بلافاصله لباس را درآورید و پوست را با مقدار زیادی آب بشویید تا مواد شیمیایی از بین برود.

اگر به چشم ها مواد شیمیایی مایع یا مقادیر زیادی گاز پاشیده شد، چشم ها را با آب بشویید.

افرادی که احساس ناخوشی می کنند باید فورا تحت مراقبت های پزشکی قرار گیرند. اغلب بخش اورژانس محلی بهترین مکان برای ارزیابی پزشکی بعد از مواجهه با مواد شیمیایی است.

آیا مسمومیت شیمیایی از فردی به فرد دیگر سرایت می کند؟

افرادی که فقط یک نوع گاز شیمیایی تنفس می کنند و به سرعت از منطقه خارج می شوند، احیانا روی لباس یا پوست خود مواد شیمیایی ندارند. مسمومیت شیمیایی تنها در صورتی می تواند از فردی به فرد دیگر سرایت کند که لباس یا پوست فردی که در ابتدا در معرض آن قرار گرفته است با مقادیر زیادی گاز پوشانده شده باشد یا در ماده شیمیایی مایع آغشته باشد.

با لباس ها و سایر وسایل شخصی خود چه کنم؟

لباس ها و سایر وسایل آلوده باید در جایی دور از اشخاص دیگر قرار داده شوند (در صورت وجود در کیسه های پلاستیکی). سایر وسایلی که باید همراه با لباس در کیسه پلاستیکی قرار گیرند عبارتند از ساعت، جواهرات، لوازم جانبی مو، کیف پول، کلید، کیف اسناد و... و. لنزهای تماسی را بردارید و آنها را باردیگر داخل چشم قرار ندهید. در مورد عینک نیز بعد از شستن عینک می توان آنها را باردیگر بهره برد.

برای جلوگیری از انتشار مواد شیمیایی مضر به موارد ذیل دقت کنید

در صورت وجود هرگونه احتمال آلودگی، لباس رویی خودرا درآوردید. حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از آلودگی یک فرد را می توان تنها با درآوردن لباس از بین برد.

از دست زدن به پوست یا لباس افراد آلوده خودداری کنید.

اگر ماده شیمیایی مایع، پوست یا لباس را آلوده کرده است، از قرار گرفتن در کنار دیگران با عدم ورود به ساختمان ها یا مناطق شلوغ تا آن زمان که لایه بیرونی لباس خودرا درآوردید و پوست بطور کامل شسته شد، خودداری کنید.

مهم است که همه دستورالعمل های امدادگران را دنبال کنند، اگر از شما خواسته می شود «لباس خودرا درآورید و دوش بگیرند» بعد از آن که تعداد زیادی از افراد آلوده شدند حتما این کار را انجام دهید.

منابع

www.msdmanuals.com

pubmed.ncbi.nlm.nih.gov

www.vdh.virginia.gov





منبع: minfood.ir