چرا باید پیری فعال داشته باشیم؟

مین فود: خراسان رضوی فعالیت بدنی تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی دارد بدین سبب باید پیری فعال را در نظر بگیریم.

به نقل از ارث، نتایج تحقیقات جدید دانشگاه کمبریج انگلستان نقش حیاتی حفظ فعالیت بدنی در مراحل مختلف زندگی را برجسته کرده است. برمبنای داده های حدود ۱۵۰۰ فرد ۶۰ ساله و بالاتر، این مطالعه نشان میدهد که کاهش فعالیت بدنی و افزایش بی تحرکی با کاهش کیفیت زندگی مرتبط می باشد.
فعالیت بدنی که برای سلامتی مفیدست به عنوان فعالیتی تعریف می شود که ضربان قلب را تا حد متوسط می افزاید. این فعالیت هم اکنون با کاهش خطرات سلامتی گوناگون همچون بیماری قلبی، سکته مغزی، دیابت و سرطان مرتبط می باشد.
دستورالعمل های بهداشتی به بزرگسالان سفارش می کند که حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه در هفته انجام دهند. این سفارش برای بزرگسالان مسن، شامل کاهش دوره های بی تحرکی طولانی مدت با فعالیت سبک یا حداقل ایستادن است برای اینکه این موارد مزایای سلامتی منحصربه فردی را برای جمعیت مسن تر به همراه دارد.
کشف جالب این بود، شرکت کنندگانی که سبک زندگی فیزیکی فعال تری داشتند و افت زمان کم تحرکی در ارزیابی اولیه داشتند، بعدها نمرات کیفیت زندگی بالاتری را نشان دادند. برای مثال، یک ساعت فعال اضافی در روز با افزایش ۰.۰۲ در نمره کیفیت زندگی مرتبط بود.
در مقابل، به ازای هر دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید در روز که ۶ سال بعد از نخستین ارزیابی ثبت گردید، نمره کیفیت زندگی ۰.۰۳ کم شد بنابراین، کاهش ۱۵ دقیقه ای از چنین فعالیتی در روز به کاهش ۰.۴۵ امتیاز منجر می شود.
به همین ترتیب، تشدید رفتار بی تحرکی به کیفیت پایین تر زندگی کمک می نماید، بطوریکه هر دقیقه کم تحرکی اضافی در روز ۶ سال بعد از ارزیابی اولیه موجب کاهش ۰.۰۱۲ در نمره کیفیت زندگی می شود به این معنا که افزایش روزانه ۱۵ دقیقه بی تحرکی منجر به کاهش نمره ۰.۱۸ می شود.
نتایج مطالعه قبلی نشان داد که افزایش ۰.۱ امتیازی در نمرات کیفیت زندگی با کاهش ۶.۹ درصدی خطر مرگ سریع و ۴.۲ درصد کاهش خطر بستری شدن در بیمارستان هم راه است.
پژوهشگران در این مطالعه، بر اهمیت حفظ فعالیت بدنی و محدود کردن بی تحرکی در تمام مراحل زندگی تاکید نمودند با این وجود، این سفارش خصوصاً برای افراد مسن مناسب می باشد برای اینکه می تواند منجر به بهبود قابل توجهی در سلامت جسمی و روانی و در نتیجه کیفیت کلی زندگی شود. افزایش فعالیت بدنی می تواند به کاهش درد کمک نماید. همین طور قدرت عضلانی را تقویت می کند که توانایی مداوم مراقبت از خودرا در افراد مسن تسهیل خواهدنمود. علاوه بر این، سبک زندگی فعال و به حداقل رساندن کم تحرکی می تواند با افسردگی و اضطراب روبرو شود که هر دو ارتباط تنگاتنگی باکیفیت زندگی دارند.
پژوهشگران پنج راه حل مانند پیاده روی سریع روزانه برای حدود ۲۰ دقیقه، باغبانی، دوچرخه سواری، حرکات ورزشی و تنیس برای حفظ فعالیت بدنی در سنین بالاتر پیشنهاد می کنند که باتوجه به مزایای ثابت شده حفظ یک سبک زندگی فعال، سالمندان باید تلاش کنند تا این فعالیت ها را در روال زندگی خود بگنجانند.




منبع: minfood.ir